अंतर

हे असं नेहमीच कसं जादूमंतर होतं

सारं ज्ञान वेळ निघून गेल्यानंतर होतं

तो समाज ही एक आरसा होता भिववणारा

तसं तुझ्या माझ्यात ते कितीसं अंतर होतं?

त्या दिवशी तू पहीलेलं अतीभव्य वादळ

हे देखिल माझ्याच मनाच एक अवांतर होतं

आणि आज पहाटे मी पाहीलेलं ते स्वप्न

हे तुझ्या येण्यासारखच काव्यमंतर होतं.

काळीज पोखरुन स्वप्नांनीच जागा केली

तसं तुझ्याशिवाय हे जगणंच निरंतर होतं.

या भरल्या कळपातून कुठेतरी दूर जाणं

हेच फक्त आता शेवटचं गत्यंतर होतं .