गझल एकच होऊ दे

तुझ्या माझ्या श्वासांची गझल एकच होऊ दे,
शब्द सुरांच्या वळीवात मला आज न्हाऊ दे.

 

नव्या प्रितीची नवी रित आम जगात वाढू दे,
दान देणार्‍या दैवाचे ही मला पांग फेडू दे.

 

शब्दांच्या या झुल्यावरून आभाळ कवेत घेऊ दे,
सुर्यासमान कणा कणाने अग्नीकुंडात जळु दे.

 

गझल धुंद मी असा, मज स्वरासंगे जाऊ दे,
साखळलेल्या दु:खाला ही प्रवाहात वाहू दे.

 

भलत्या-सलत्या स्वप्नांची ही मुळं आज शोधू दे,
दु:खावरचा दवा अशी, गझल एकच होऊ दे.