साहित्य प्रकार

Monday, August 6, 2012

कसा राहू मी अभंग आता

कसा राहू मी अभंग आता
तुझा सोसवेना संग आता.

दवांत नाहून पहाट आली
ग झाक फ़ूलांचे अंग आता.

कधीचा आहे निरंगीच मी
तुझा वेगळा दे रंग आता.

फ़ुलावयाची तू ठेव आशा
पाषाण पावते भंग आता.

मधूर बोल हे निष्प्रेमाचे
शब्दही झाले भणंग आता.

जगाचा नुरला ताल विठ्ठला
इथे बोलेना मृदंग आता.

No comments:

Post a Comment