नाते तुझे नी माझे

आलीस घेऊनी येथे, तू काळजाच्या वेदनेला,
मागे खुळ्या बघ्यांचा, जथ्थाच एक आला.

फाटके नशिब होते, झिजण्यात जन्म गेला,
रक्ताचे पेरले थेंब, परी नाही वसंत फुलला

दु:खात ही हसावे, गिळुनी दु:ख हुंदक्याला,
शिकवलेस तू ही, गा तुझ्या जीवनाला.

निर्मळ जलाची धारा, नाते तुझे नी माझे,
पाठी खुळ्या जगाने, भलताच अर्थ केला.

आंदण मी दिले जे, माझे तुला आभाळ,
अफवेस आज त्यांना, अपवाद एक झाला.

तुझ्या नी माझ्या भोवती, नजरेची बंदीशाळा,
छेडण्यास मुक्त त्यांना, हा भलताच छंद झाला.